Hoe mijn A2-project volledig uit de hand liep.

Hoe de invulling van jouw PhD-tijd is verschilt per universiteit en zelfs per onderzoeksgroep, maar vaak moet je niet alleen aan je eigen project werken maar daarnaast ook nog vakken volgen en studiepunten halen. Wat je precies moet doen is afhankelijk van de ‘graduate school’ waar jij bij hoort en in mijn geval is dat SENSE (en WIMEK). Van de mensen van SENSE moet je 30 ects halen door middel van vakken en workshops, maar ook het geven van presentaties en het schrijven van artikelen telt mee. Daarnaast moet je een introductievak doen (A1 SENSE Introductory Course) waarin je o.a. een planning maakt voor je PhD, wat uitgelegd krijgt over wetenschappelijke integriteit en geblinddoekt door een bos loopt. De beruchte opvolger van het A1-vak, is een project waarin je jouw onderzoek in context plaatst, het zogenaamde ‘A2’-project. En die liep bij mij volledig uit de hand.

“Hoe mijn A2-project volledig uit de hand liep.” verder lezen

Praten met tulpen.

Ik kan heel slecht tegen 1 april grappen, omdat ze vaak gewoon echt niet grappig zijn. Afgelopen jaar was het ook niet anders, met uitzondering dat Google besloot een nieuw product op de markt te zetten, waarvoor het filmpje werd opgenomen in ons lab. Ik moest stiekem best een beetje grinneken. Aanschouw het resultaat:

“Praten met tulpen.” verder lezen

Ik hang in het museum.

Gelukkig nog maar een paar dagen, want ik vind het maar ongemakkelijk, maar het filmpje dat Science Media maakte voor Tipping Point Ahead is onderdeel van de expositie ‘100 jaar WUR’ in de Casteelse poort. Afgelopen zaterdag verzamelde ik de moed om toch maar eens te gaan kijken. Conclusie: het is heel raar om je eigen stem te horen als je een ruimte binnenloopt en stiekem is het wel gaaf om jezelf op een groot scherm te zien. Helaas herkende de mevrouw het museum mijn hoofd niet en ik kan mij zo voorstellen dat zij de expositie het vaakst gezien moet hebben, dus echt wereldberoemd ga ik er niet van worden. Mocht je mijn hoofd ook willen aanschouwen in het museum, dan moet je snel zijn, want de expositie loopt tot 28 oktober.

Ik exposeerde zeker drie dagen in het Stedelijk.

Ter ere van het 100-jarig bestaan van de Universiteit van Wageningen, werd er een samenwerking georganiseerd tussen PhD-studenten uit Wageningen en studenten van de Rietveld Academie uit Amsterdam. Het idee was dat je in een groep van twee studenten en één PhD’er een kunstwerk zou maken over een wetenschappelijk probleem. Dat kunstwerk zou dan vervolgens drie dagen te zien zijn in het Stedelijk Museum en daarna nog gepresenteerd worden in Wageningen. Ik besloot mee te doen en dit zijn de inzichten die ik heb gekregen tijdens het proces:

“Ik exposeerde zeker drie dagen in het Stedelijk.” verder lezen

Mijn dag als filmster.

Twee weken geleden was dan eindelijk de grote dag: ik mocht voor een dagje filmster zijn. Als echte blogger had ik daar natuurlijk een ‘photo diary’ van moeten maken, maar dat heb ik niet gedaan. Ik had het te druk met mijn sterallures en het hebben van stress om ook maar enigszins aan foto’s te denken. Gelukkig heb je als filmster mensen die dat soort dingen voor je regelen, dus ik heb vijf foto’s doorgestuurd gekregen van de producer en daar heb ik iedereen al mee doodgegooid op Instagram. Helaas dus geen foto’s, maar wel een ontzettend uitgebreide en relevante beschrijving van de draaidag.

“Mijn dag als filmster.” verder lezen