“In een pakkende beeldmontage zien wij verschillende shots van Bregje. Staand voor de universiteit kijkt ze in de camera alsof er een foto van haar gemaakt wordt, een echt portret. Een voice over vertelt…”
Dit zou natuurlijk de openingsscène van de volgende Hollywood blockbuster kunnen zijn, maar de realiteit is veel gaver: ik mag weer opdraven voor een filmpje voor op de TPA website. Blijkbaar was ik zo overtuigend als klimaatwetenschapper in het intro-filmpje, dat ik nu wat mag vertellen over mijn eigen onderzoek. De afgelopen weken hebben allemaal hoogleraren en communicatiepersonen zich gebogen over het script en nu is het klaar. Conclusie: we laten een heel groot deel van de tekst aan Bregje zelf over. Aan de ene kant best fijn, want nu hoef ik geen stukken tekst uit mijn hoofd te leren, maar aan de andere kant vergroot je zo wel de kans dat ik totale onzin uitkraam. Een neiging die ik heb als ik zenuwachtig ben (de vorige keer vroeg de geluidsman of ik alsjeblieft mijn been stil kon houden, want blijkbaar zat ik als een malle te shaken onder het schooltafeltje).
Het filmpje wordt sowieso een pareltje, want ik ben niet alleen Bregje de wetenschapper, maar ze laten me ook even een stukje rennen door een park. Als een heuse fitgirl in strakke hardloopbroek en met paardenstaart. Sinds ik dit weet ben ik dan dagelijks aan het trainen om hard te kunnen lopen zonder eruit te zien als een oververhit paard met hondsdolheid. Tot nu toe lukt dat niet erg, maar ik heb dan ook nooit begrepen hoe mensen er mooi uit kunnen zien tijdens het sporten. Echt, hoe dan. Je zweet toch?
Naast dit soort bezigheden en bedenken of ik wel of geen bril zal dragen, ben ik voornamelijk bezig met mij mentaal voorbereiden op de draaidag. Het idee dat ik namelijk het onderwerp van het hele filmpje ben, vind ik extreem ongemakkelijk. Ik vind het al ongemakkelijk als ik moet poseren voor een foto, laat staan als je net moet doen alsof je aan het poseren bent voor een foto met een camera op 10 cm van je hoofd, waarvan je weet dat hij eigenlijk een filmpje aan het maken is. Ik voorzie een extreme awkward-turtle Bregje aan het begin van het filmpje, maar zoals een wijs man (mijn promoter) mij vertelde: de Beatles weten raad. Ik ben er alleen nog steeds niet uit of ik de hele tekst letterlijk moet nemen of alleen de laatste zin van het refrein.