Ik praat tegen mijn knuffels.

Iedereen die een PhD doet, maar eigenlijk gewoon iedereen die het leven leeft, weet dat het belachelijk moeilijk is om niet afgeleid te raken en te doen wat je moet doen. Mij lukt het in ieder geval 95% van de tijd niet. Ik ben dan ook altijd wanhopig opzoek naar trucjes om productiever te worden, wat dan weer niet helpt omdat ik in die tijd eigenlijk nuttige dingen zou moeten doen en zo kom ik langzaam terecht in de vicieuze cirkel der onproductiviteit.

Wat niet wegneemt dat ik hier stug mee doorga en zo kwam ik laatst op het YouTube-kanaal van Simon Clark. Simon Clark is echt een rockster onder de PhD-studenten, want hij heeft een eigen YouTube-kanaal. Hij is dus mijn allergrootste voorbeeld. Helemaal omdat hij een filmpje op zijn kanaal heeft met de titel ‘How talking to a dead cat got me top grades’. Ik haat eigenlijk katten, maar deze was dood, bovendien hebben we het hier over een volwassen man die tegen een dier praat, dus dit kon niet anders dan een topfilmpje zijn.

En dat was het, althans, voor mijn PhD. Ik heb het al zeker één dag geprobeerd en die dag ging echt lekker, dus aan deze tip heb je sowieso iets: praat tegen je dode kat. Of in mijn geval, knuffel. Het idee is dat je ‘s avonds tegen iets praat en uitlegt wat je vandaag hebt gedaan en wat je morgen gaat doen. Je zou hiervoor natuurlijk ook een levend persoon kunnen nemen, maar de waarheid is dat niemand zit te wachten op wat jij precies hebt gedaan, zelfs je geliefde niet. Ik bedoel, niemands leven is echt spannend. Tenzij je Beyoncé bent natuurlijk, maar ik ga er voor het gemak maar uit dat je niet Beyoncé bent.

Wanneer je aan het leren bent, bestaat het proces globaal gezien uit de volgende vier stappen:

  1. jezelf voorbereiden op het feit dat je gaat leren. Je kent het wel: markers op kleur sorteren, je hele huis opruimen want anders kun je echt niet werken, vier keer koffie zetten, de planten water geven en jezelf wijsmaken dat je écht gaat studeren.
  2. studeren. Of werken.
  3. verwerken wat je net gedaan hebt.
  4. evalueren.

Voor stap 1 en 2 heb je vrij weinig aan een dode kat, tenzij je de anatomie van de kat uit je hoofd wilt leren, maar die dode kat of knuffel is dus verdomd handig tijdens stap 3 en 4. Niet-levende voorwerpen zijn namelijk uitstekende luisteraars. Dit geldt ook wanneer je wilt praten over onderwerpen als je voorliefde voor race-auto’s of blushers. Gratis tip. Het verwerken en evalueren van je werk zorgt ervoor dat je het beter onthoudt en je de boel in bredere context kunt plaatsen. Dat laatste is dan weer handig als je niet teveel tijd kwijt wilt zijn aan het verdwalen in je eigen project.

Voor dit productiviteitsexperiment nam ik mijn twee knuffels: Bello de hond en meneer Beer. Aan meneer Beer vertelde ik wat ik die dag gedaan had en aan Bello wat ik de volgende dag ging doen. Je kunt hier natuurlijk ook één knuffel voor gebruiken, maar ik heb er twee (ahum, drie) en waarom dan één gebruiken als je er toch twee hebt? Het experiment voelde bijna als een ouderwets theekransje. Naast dat het reuze gezellig was en dat ik echt het idee had dat er naar mij geluisterd werd (Bello knikte een paar keer begrijpend), werkte het verhelderend omdat ik precies merkte welke dingen nog onduidelijk waren voor mijzelf en wat ik kon doen om die dingen duidelijk te krijgen. Bovendien wist ik op deze manier meteen waar ik de volgende dag mee kon beginnen en hoefde ik dus niet eerst vijf keer mijn Facebookpagina te vernieuwen terwijl ik mijzelf wijsmaakte dat ik wachtte op een vonk van inspiratie.

Na het lezen van de laatste alinea lijk ik natuurlijk ontzettend gestoord, en los van de discussie of dat zo is of niet, is het natuurlijk hartstikke debiel om tegen een voorwerp te praten. De truc is dan ook om dit NOOIT, maar dan ook NOOIT te doen waar andere mensen bij zijn. Dat is absoluut niet goed voor je reputatie en je relatie met de mensen om je heen. Mocht je het toch nog heel ongemakkelijk vinden om te praten in het luchtledige, ook als er geen mensen bij zijn, dan kun je ook nog overwegen om een dagboek te nemen en het daarin op te schrijven. Moet je er alleen wel even voor zorgen dat je geen RSI-achtige verschijnselen krijgt, want dat is het nou ook weer niet waard. Nou, dat was het wel weer voor vandaag.

De groeten.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *