De opmaak van mijn thesis is zo goed als af, het feestje staat gepland en eigenlijk is alles wel zo’n beetje geregeld, behalve datgene waar niemand het meer met mij over durft te hebben: een baan.
Het zit namelijk zo: ik ben een millenial. Nu heb ik de afgelopen maanden genoeg vrije tijd gehad om alle podcasts over dit onderwerp te luisteren en ik weet dus precies waar het allemaal fout gaat met mij. Ik had overigens ook genoeg vrije tijd om opzoek te gaan naar een baan, maar eigenlijk wilde ik liever dat iemand mij die baan kwam presenteren op een zilveren dienblad omdat ze van de Baangoden hadden gehoord dat ik de beste werknemer van de wereld was en dat ze me graag wilden hebben en me veel geld per maand gingen geven, maar dat ze het ook belangrijk vonden dat ik nog genoeg vrije tijd had om rondjes te fietsen in de zon opzoek naar appeltaart want dat het toch wel heel belangrijk is om een goede balans te hebben.
Dat gebeurde dus niet.
Wel had ik een paar gesprekken met recruiters, maar in de plaats van een zilveren dienblad kwamen ze met onderbetaalde baantjes, want ‘het is toch wel ingewikkeld om een PhD als werkervaring te zien’. Ik ging een paar keer op gesprek. Ik kreeg een paar keer een voorstel, maar ik deed het allemaal niet, want ‘ik wist niet zo goed wat ik nou precies wilde‘. Of ik voelde me gewoon totaal overgekwalificeerd en was niet van plan om voor zo weinig geld zoveel uur te gaan werken. Ik kreeg twee banen waarop ik solliciteerde niet en als een echte kleuter stortte daarna mijn wereld volledig in. Helemaal in lijn met mijn levensmotto uit mijn tienerjaren: ik weet niet wat ik wil, maar ik ben wel teleurgesteld als ik het niet krijg.
Gaat het dan uiteindelijk wel allemaal goed komen? Ja. Ik ben gelukkig vrij pragmatisch en heb inmiddels het feit wel omarmd dat mijn eerste baan misschien niet meteen mijn droombaan gaat zijn. Ik weet wat ik leuk vind om te doen en ik weet ook dat er voldoende mogelijkheden zijn om mijzelf daarin te ontwikkelen. Ik weet een beetje waar dat soort posities te vinden zijn en ik heb met verschillende mensen al contact. Eigenlijk gaat het dus best wel prima, maar is het gewoon nog even wachten op het moment waarop het allemaal in elkaar valt.
Voor de zekerheid wil ik toch nog wel even van de gelegenheid gebruik maken om een oproep te doen. Mocht je toevallig heel erg veel te veel geld hebben en iemand zoeken die je maandelijks een bedrag kunt geven zodat diegene precies kan doen waar die zelf zin in heeft: ik houd me aanbevolen.