Ik word al vier ochtenden wakker als een heuse doctor. Vorige week vrijdag sloot ik één van de belangrijkste periodes uit mijn leven af, maar de rest van mijn leven hobbelt gewoon door, alsof er niks gebeurd is. In de winkel spreken ze met niet opeens aan met ‘welgeleerde Bregje’ en ook mijn vriend vindt gewoon nog dat ik moet goede argumenten moet komen wil ik mijn gelijk halen. Er viel geen ontzettende last van mijn schouders en doordat ik al maanden op de bank spendeer, had ik ook niet het gevoel van ‘hehe, eindelijk rust‘. Sinds een paar dagen kan ik dus ‘dr.’ voor mijn naam zetten, maar meer ook niet.
En toch is er iets anders. Afgelopen vrijdag kreeg ik zoveel lieve berichtjes en namen zoveel mensen de moeite om helemaal af te reizen naar boerenland, dat het onmogelijk was om mij niet een ontzettend rijk mens te voelen. Ik ben omringd door zoveel lieve mensen en natuurlijk wist ik dat wel, maar dat zoveel mensen de moeite namen, dat is toch wel heel bijzonder.
Dus hierbij wil ik jullie bedanken voor alle lieve kaartjes, knuffels en support. Sinds afgelopen vrijdag voel ik me niet wijzer, maar wel extra geliefd.
En dat is toch wel het allerbeste gevoel ooit. Dankjewel.