Gisteren is het laatste jaar van mijn PhD-avontuur ingegaan. Men zegt altijd dat de tijd sneller voorbij gaat dan je denkt, en dat is absoluut waar. Men zegt ook altijd dat het laatste jaar een hel is vol stress en burn-outs, maar op dit moment hoop ik nog dat ik het allemaal onder controle heb en dat dit niet voor mij zal gelden. Komend jaar zal ik ondanks de hoge werkdruk wat vaker iets posten, omdat ik juist in deze periode behoefte heb aan een groter plaatje. Misschien ook wel aan een dagboek of een luisterend oor, dan wel lezend oog.