Tijdens mijn PhD heb ik vrij regelmatig onderwijs gegeven. Ik hielp voornamelijk met computer practica, want achter een computer zitten is mijn ding. Afgelopen periode was hierop een uitzondering, want ik mocht met het vak ‘Marine Systems’ mee naar Texel om te helpen met het veldwerk-gedeelte op het wad.
Nu is het wad niet mijn natuurlijke habitat, maar heb inmiddels toch al wel wat tijd van mijn leven op het wad doorgebracht. Een verwaarloosbaar korte periode van mijn leven, maar blijkbaar toch voldoende om mee te mogen naar Texel. Gehuld in een waadpak en met een kekke hoofdlamp op mijn hoofd, mocht ik dan ook op maandagochtend 4:15 aantreden om samen met een groep van 18 studenten en 3 andere begeleiders naar het wad te vertrekken.
Dit belachelijke tijdstip had te maken met het getij en helaas viel daar weinig aan te veranderen. Het enige positieve aan het getij is, is dat het iedere dag ongeveer een uur opschuift, waardoor ik iedere dag een uurtje langer kon slapen. Ondanks dat ik een computerpersoon ben en niet zoveel gewend ben aan zoveel frisse lucht, was ik helemaal in mijn element. Veel beestjes wist ik niet te benoemen, maar beestjes zijn dan ook niet echt mijn specialiteit. Zo goed als kwaad worstelde ik mij door het practicum heen en na twee groepen realiseerde ik mij dat er ook op het wad plaats is voor een systeemdenker. Je moet absoluut niet bij mij zijn voor het determineren van wieren, want verder dan zeesla kom ik niet, maar wel kon ik de studenten helpen met het zien van het grotere plaatje. Waar zitten de mosselen, waar de vogels, en de zeesla? Hoe verhouden die zich toch elkaar? Heeft de één invloed op de ander?
Goed, dat was mijn poging om te verantwoorden waarom ik een week buiten mocht spelen op het wad, want laten we eerlijk zijn, je hebt meer aan een marien bioloog. Hoe dan ook, ik heb me prima vermaakt. Als het niet met het nemen van bodemkernen was, dan wel met het zeven en zoeken naar beestjes, of mijn hobby: foto’s nemen. Toen het getij een beetje mee begon te werken en we het grootste gedeelte van de tijd in het licht stonden, nam ik de taak als cursusfotograaf op me en schoot ik een paar kiekjes.
Hierbij het resultaat. Of nou ja, een paar van de foto’s.
